Nasıl yani ?Anlatcam birazdan..

Çoğu insan hayatını onlar için belirlenen şekilde geçirir , başka yolları keşfetmeye korkarlar ama; arada bir birisi çıkar  ve  önüne konulan bütün engelleri yıkar.  Özgür irade,  uğruna savaşana dek   nasıl kullanılacağını asla bilemeyeceğin bir armağandır  ve  bunu herkes anlayamaz. Bana kalırsa gözetenin asıl amacı da bunu anlamamızı sağlamak.

Büyüyünce kim olacağım hakkında çok endişem vardı. Ne kadar para kazanacağımı ya da ne kadar büyük bir insan olacağımı merak ederdim. Bazen en çok istediğiniz şeyler olmaz ve bazen de hiç ama hiç beklemediğiniz şeyler oluverir.  Avukat olmak yerine oyuncu olmayı tercih etmek gibi. Bilmiyorum .  Binlerce insanla tanışıyorsunuz ve hiç biri size ulaşamıyor. Sonra bir gün bir kişiyle tanışıyorsunuz ve hayatınız sonsuza dek değişiyor. 

Bunun zamanı yoktur istediğin zaman başlayabilirsin,değişebilir ya da aynı kalabilirsin bunun bi kuralı yoktur.  Hayatımızı iyi ya da kötü yaşayabiliriz,umarım senin ki mükemmel olur.  Umarım seni şaşırtacak şeyler yaşarsın , umarım daha önce hiç hissetmediğin duygular yaşarsın, umarım hayata başka bir pencereden bakan insanlarla tanışırsın, umarım gurur duyduğun bir hayat yaşarsın ve eğer yaşamadığını düşünürsen umarım içinde herşeye yeniden başlayacak gücü bulursun. Sen..

Hayatta yaşamak zorunda olduğumuz şeyler vardır ve bunları önceden bilemeyiz,rastlantı da olsa bizim seçimimizle de çıksa yapabileceğimiz birşey yoktur. Ama hayat böyledir işte,kesişen hayatlar ve yollar zinciri kimsenin kontrol edemediği .. Bana kalırsa mühim olan, biriktirdiğimiz anılar aklımıza geldiği zaman derin bir nefes alıp tebessüm edebilmek, işte bu yüzden iyi ki..

Selam ; Tıpkı Mehmet Aslantuğ'un  dediği gibi ...: Ben babamı hiç görmedim ve haliyle onunla ilgili tek bir anım da yok. Ama annemi sorun anlatırım sabaha kadar. 😉😘💁🏼💙

Senden bana hatıra kalacak en kıymetli ve  tek şey;sana olan o muhteşem,muazzam,eşsiz ve güzel hislerin bana yaşattığı ve sen de hiç bi zaman karşılığı olmayan ve olmayacak olan duygular olacak kendine iyi bak diyordu kadın.  Adamın bu kurulan cümleden haberi yoktu zira ilk fırsatta reddedecekti bu iddiayı. Çünkü kadını her defasında suçluyordu doğru bulmadığını savunduğu düşünceleriyle.Bu bir vedaydı evet ama;aslında “gitme” demek,diyememekti. Bir dramdı aslında bu. Kadınlar hep böyle değiller midir zaten. Demek isterler diyemezler. Derler ama bir şekilde ve bu odur İşte. Bitmiyordu. Bitemiyordu. Ne yapsa ne etse olmuyordu. Adı ne idi bunun. Nasıl çıkılırdı bu durumun içinden bilemiyordu. Ve adam..... adam da kadına yardımcı olamıyordu. Sanki ikisi de çıkmak için çırpındıkları bir çukura düşmüşlerdi. Tek bildikleri kopamadıkları ve ne yaşanırsa yaşansın bir birlerinden gidemedikleri idi. Yaşadıkları ama adını koyamadıkları bu duygunun içine hapsolmuşlardı. İkisi de muhteşe...