Nasıl yani ?Anlatcam birazdan..

Her insanın bir zoru vardır nereye giderseniz gidin oraya gitmeyin.Çünkü; bir insanın gücüne gittikten sonra geri dönemezsiniz. Tıpkı kırılmasıyla tuzla buz olan cam bardağın verdiği mesaj misali ,hiç bir şey kesinlikle eskisi gibi olmaz.İşte sırf bu yüzden siz hep iyi bir insan olmayı tercih edin ve öyle kalın. Belki böyle bir devirde iyi bir insan olmak tabiri ve onu hayatınıza taşıyarak yaşamış olmanın verdiği karşınıza çıkacak zorluklar sizi kısa vadede çok üzecek ama,uzun vadede size neler kazandırdığına inanamayacaksınız.. Her şeyden önce,her şeye hazırlıklı olmalısınız.Çünkü;iyi olmak ve iyi olmaktan asla vazgeçmemek yürek ister.. Şunu da belirtmek isterim ki; Her yüzüme gülenin dost olmadığını öğrenme yaşım geçmiş olsa da sırf bu saflığımı hala koruyor olduğum için seviyorum kendimi.. Bir de şu var; Derdinizi kendine dert edinen insanlar varsa eğer hayatınızda...

Çocukluk anıları ne güzeldir lan insanın..Herkesin öyle mi bilmem ama benimki öyle..En azından dönem olarak ki yaşıtlarımın da öyle olduğunu düşünüyorum..Her şeyde her yerde onlar vardır.Her tarafta.İstediğin kadar büyü onlar hep orada durur.Yanı başında.Ne anlatmakla biter ne de unutabilirsin.Hep hatırında en taze haliyle kalır.Hafızanı yitirsen onlara bir şey olmaz..Olmasında zaten.En güzel anılardır onlar.En eşsiz.En yeri doldurulamazından.Mahalle kültürü olanının,en jantidir en afillidir anıları.Mahalle de doğmamış büyümemişsen eğer bilemezsin o duyguyu.Anlayamazsın anlatılsa da.Damlarda uçurulan uçurtmaları anlatsam şimdi anlar mısın? Uçurulan aynı zamanda beslenen de güvercinleri.Çardak altında uyumaları.Damdan dama seslenerek yapılan arkadaş konuşmalarını.Sonra diğer damdan gelen ''sessiz olun uyuyoruz şurada''diye bağıran sesle kesilmek zorunda kalmasını.Gün içi yenilen kısırları.Avluda çıplak ayak çocukluğumuzla yaşıt dut ağacının dibinde oturmayı.Akşaml...